Yılmaz Özdil deyince keskin duygular oluşur tüm insanlarda nötr olan azdır; ya seversiniz ya nefret edersiniz. Çünkü yazdıklarıyla sürekli birilerini açığını yakalar ve o açığı öyle renkli betimlemelerle sunarki bir bakmışsınız herkesin ağzında günün konusu olmuş sosyal ağlarda paylaşılmış ve yazısına konu olan olay ve kişiler gündemin ilk sıralarına çıkmış. O Türkiyeli değildir, o bir İzmirlidir hem de sapına kadar ve yazılarında hayranlığını sık sık satır aralarında görebilirsiniz. Bu sizi rahatsız etse de okursunuz gene çünkü her yazısında farklı bir konuyu/aksaklığı/tutarsızlığı açığa çıkaracağını bilirsiniz. Yeri geldiğinde bilinmeyen bir biyoğrafiyi en ince ayrıntılarına kadar verir yeri geldiğinde ise kendi mantığıyla düzene kafa tutar. Hırçındır, sert yazar, karşı taraf alınırmış umrunda olmaz kurşun gibi iğneleyici kelimelerini sıralar ardı ardına ve her zaman söylediğinin arkasında durur.
Tarafsız objektif bir kitap değildir. Düzene karşı yazılmış, hükümet eleştirileri ile vücut bulmuş bir kitap diyebilirim. Tabi zaman zaman renkli bilgiler ile genel kültür açlığınızı da giderebilecek bir başucu kitabı da değerlendirilebilir. Ya da o gün hükümetin bir uygulamasına çok kızmışınızdır; bir Yılmaz Özdil yazısı okumanız içinizdeki öfkeyi kusmanız için yeterli olacaktır çünkü Yılmaz Özdil yazıları bunu çok iyi yapıyor.
Uğur Mumcu'nun vakti zamanında derlenen köşe yazıları vari bir kitaptır ve kitabın çıkmasından sonra köşe yazılarından tiyatro oyunları derleneceği haberi de geldi. Şu an Bodrum, Altınoluk, İzmir vs. batı bölgesinin yerleşim yerlerinde bu oyunlar sergileniyor. Kitabı okuduktan sonra bir de oyununa gitmek daha doyurucu olur sanırım. İkinci kitabı da çıktı bu arada. Okuduğumda fark var mı göreceğim.
iyi okumalar !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz için teşekkür ederim.
-ramazan akça-